نوع مقاله : مقاله
نویسنده
گروه علوم و مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
چکیده
کاهش تنوع‌زیستی به‌دلیل ردپایی که انسان در محیط‌زیست اطراف خود برجای می‌گذارد، یکی از مشکلات مهم قرن ۲۱ است. تلاش‌هایی در راستای حفاظت و کاهش انقراض تنوع‌زیستی با جمع‌آوری داده‌های به‌دست‌آمده از پایش زیستی انجام شده است؛ یعنی به دست آوردن داده‌های دقیق درمورد اندازه جمعیت و توزیع گونه در یک مقیاس اکولوژیکی و زمانی. در گذشته، پایش گونه‌ها با شناسایی مورفولوژیکی گونه و شمردن تعداد افراد گونه انجام می‌شد؛ اما این روش دارای نقایصی همچون نزدیکی ظاهری گونه‌ها بود که تعداد واقعی گونه‌ها را مشخص نمی‌کرد، همچنین تکنیک‌های سنتی هم می‌تواند برای محیط‌زیست مخرب باشند. یک روش جایگزین، به دست آوردن نمونه‌های مختلف از گونه‌ها، اجتماعات و جمعیت‌ها با به دست آوردن DNA از نمونه‌های محیطی است. در واقع با پیشرفت علم متوجه شده‌ایم که DNA موجودات زنده بر اثر برهم‌کنش آن‌ها با محیط، از خود موادی به‌جای می‌گذارند که پایدار مانده و می‌توان آن‌ها را نمونه‌گیری کرده، سپس به استخراج و آنالیز پرداخت. از eDNA نیز برای بررسی تنوع‌زیستی گذشته و برای حفاظت از جانوران استفاده می‌شود.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)