سخن سردبیر
نویسنده
دانشجوی کارشناسی محیط زیست دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
چکیده
انتقال تجربیات و دانسته‌ها پدیده‌ای منحصر به فرد گونه انسان نیست بلکه در سایر جانوران نیز اشکالی از یادگیری و آموزش دیده می‌شود به عنوان مثال دم عصایی‌ها (Meerkat, Suricata suricatta) آموزگارانی صبور هستند. این جانوران بومی آفریقا که نزدیک‌ترین خویشاوند وطنی به آن‌ها خدنگ کوچک و بزرگ هستند به منظور آموزش فرزندان خود ابتدا برای آن‌ها عقرب مرده برای تغذیه می‌آورند، در مرحله بعد عقرب نیمه زنده که دم آن (که وسیله تزریق زهر است) جدا شده و در نهایت عقرب کاملا زنده تا به معنای واقعی به آن‌ها در خصوص عقرب آموزش دهند. الگویی مشابه در گربه سانان نیز مشاهده می‌شود (Thornton & Raihani, 2008).
به ندرت مقاله‌ای محیط زیستی می‌توان یافت که در آن به نقش آموزش و استفاده از آن به عنوان یکی از راهکارها اشاره نشده باشد. آموزش به عنوان یک عنصر حیاتی در علوم حفاظت همیشه توصیه شده است، علاوه بر آن به عنوان یکی از راهکارهای کاهش پسماند و زباله کمتر نیز مثمر ثمر بوده است. (Howe, 2009)
نیاز به آموزش محیط زیست امروزه بیش از هر زمان دیگری حس می‌شود چرا که آگاهی مردم نسبت به موضوعات محیط زیستی در مقایسه با همین یک دهه پیش قابل مقایسه نیست و پیشرفت چشمگیری داشته است، جامعه امروزی نسبت به اخبار محیط زیستی واکنش‌های به مراتب بیشتری نشان می‌دهد، هرچند فضای مجازی نیز در این بین بی‌تاثیر نبوده است. در این آشفته بازار، تشخیص خبر درست و بر پایه شواهد از اخبار بی‌پایه و اساس و به اصطلاح (Fake News) ممکن است به گمراهی بی‌انجامد. آموزش صحیح در مورد مسائل و حواشی محیط زیستی توسط یک منبع تخصصی و با ارائه شواهد می‌تواند به مخاطب کمک‌کننده باشد که اگرچه روشی دیر بازده است اما نباید تاثیر آن را نادیده گرفت. در این میان آموزش به کودکان به دلیل آموزش پذیر و تاثیر پذیرتر بودن اهمییت بیشتری دارد، سرمایه گذاری‌ای که در تمام دنیا در حال انجام است و شغلی تحت عنوان Wildlife Educator در اکثر پروژه‌های حفاظتی وجود دارد را به عنوان یک مثال می‌توان نام برد.
اما باید به این نکته توجه داشت که آموزش تنها در بسیاری از موارد کافی نخواهد بود. آموزش زمانی مشکل‌گشا خواهد بود که در کنار سایر استراتژی‌ها به کار گرفته شود. به عنوان مثال در زمینه مدیریت سگ‌های ولگرد شهری، آموزش به صاحبان باید در کنار کاهش منابع غذایی در دسترس (در اینجا پسماند) و عقیم سازی انجام شود تا مشکل حل شود. همانطور که آموزش به تنهایی باعث جلوگیری از شکار غیر‌مجاز نخواهد شد و برای منصرف کردن شکارچیان از شکار غیر مجاز به مبحثی بیش از اخلاقیات نیاز است. اما آموزش باید در کنار تمامی این موارد انجام شود. با توجه به اهمیت موضوع، در این شماره به مرور برخی از تجربیات جهانی و داخلی پرداختیم. امید است که بیش از پیش به دانسته‌های خود در این زمینه جامه عمل بپوشانیم.
انجمن علمی محیط زیست دانشگاه تهران، همواره آموزش محیط زیست را از رسالت‌های خود دانسته است و زین پس نیز بیش از پیش در این مسیر قدم خواهد گذاشت.
عنوان مقاله [English]
Environmental education, necessary but insufficient
نویسنده [English]
- Danial Nayeri
Environmental undergraduate student, Faculty of Natural Resources, University of Tehran
چکیده [English]
The transmission of experiences and knowledge is not a unique phenomenon of the human species, but in other animals there are also forms of learning and training. For example, the tail of the canes (Meerkat, Suricata suricatta) are patient teachers. In order to educate their children, these native African animals, who are the closest domestic relatives to small and large deer, are first fed a dead scorpion to feed them. Scorpio is quite alive to literally teach them about scorpions. A similar pattern is seen in cats (Thornton & Raihani, 2008).
Rarely can environmental articles be found that do not mention the role of education and its use as a solution. Education has always been recommended as a vital element in conservation science, and it has also been used as a way to reduce waste and less waste. (Howe, 2009)
The need for environmental education is felt today more than ever because people's awareness of environmental issues is not comparable to that of a decade ago and has made significant progress. Today's society has reacted much more to environmental news. However, the virtual space has not been ineffective in the meantime. In this turbulent market, recognizing accurate and evidence-based news from baseless and so-called Fake News may be misleading. Proper training on environmental issues and margins by a specialized source and by providing evidence can help the audience, which, although a late method of return, should not be overlooked. In this regard, educating children is more important because it is more educable and effective, an investment that is being made all over the world and a job called Wildlife Educator in most conservation projects can be mentioned as an example.
But it should be noted that education alone will not be enough in many cases. Training will be difficult when used in conjunction with other strategies. For example, in the field of management of urban stray dogs, owner training should be done in addition to reducing the available food resources (here waste) and sterilization to solve the problem. Just as education alone will not prevent poaching, so more ethics is needed to keep poachers out of poaching. But training must be done alongside all of this. Given the importance of the issue, in this issue we reviewed some of the global and domestic experiences. We hope to further apply our knowledge in this area.
The Environmental Science Association of the University of Tehran has always considered environmental education as one of its missions, and Zayn will continue to do so.
)